•IUGI
Ju ĝ i. Esplori, ĉu iu estas kulpa aŭ senkulpa, prava aii malprava : juf/i krimulon. J u ĝ o . Ago de tiu, kiu jnĝas : juf/o de Dio, la lasta juf/o. J u ĝ is to . Homo, oficisto, kies okupo estas juĝi. Ju ĝ e jo . Domo, ĉambro, kie oni juĝas. • J u k i. Kaŭzi malagrablan senton en la haŭto, kvazaii de multenombraj delikataj pikoj : grati la jukantan vangon. J u lio . Sepa monatode ia jaro. J u n a . Kiu ankoraŭ nelonge vivas : juna virino. J u n e c o . - 1 . Eco, stato de tiu, kiu estas juna. - 2. Tempo, dum kiu oni estas juna : La juneco ne longe daŭras. Ju n u lo . Jnnil lionio. Janulino. Juna virino. J u n ig i. Fari iun juna : La amo junigas. M a lju n a . Kiu jam longe vivas : maljuna avo. M alju n eoo. - 1. Stato de tiu, kiu estas maljuna. -2. Tempo, dum kiu oni estas maljuna : Ln la maljuneco oni estas singardema. M a lju n u lo . Maljuna hoirio : griza mdljunulo. M a lju n u lin d . Maljuna virino. M a lju n ig i. Eari iun maljuna : La ĉagrenoj maljunigas. M a lju n iĝ i. Fariĝi maljuna : Post la morlo dc sia edzino li tute maljuniĝis. Komparu : N o v a.
J u n g i. Alligi bruton al la tjrola, veturigota objekto : jungi ĉevalon al velurilo.
J a k e to . - l . Surtuto kun iinu vico de
butonoj. -2. Maliongaekstera virina vesto, malvaste ĉirkaiianta la talion.
J a iu z a . Sentanta moiamon, malĝojon pro timo, ke oni senigos lin de lia bono, sukceso; amanta kun maltrankvilo, ke ia amata persono preferas iun alian : jaluza pri sia gloro; jaluza, kiel Otelo. ĵa lu z e . En jaluzn maniero. Ĵaluzo. Sento de tiu, kiu estas ĵaluza : La jaluzo estas veru turmenlo. Koinparu : E n v io . J a r g o n o . Kripligita lingvo, konsistanta el aliigitaj vortoj de unu aii de kelke da lingvoj, J a ŭ d o . Kvina tago dc la semajno (se Ia dimanĉo ostas la unua). J e ti. Vivcge formovi de si tra la aero : ĵeti ŝtonon sur tegmenton. Ĵ e tk u b o . Mal-
ĴUS
70
J u n io . Sesa monato de i' jaro. J u n ip e r o (Bot._). Arbeto aŭ arbo el la
familio de 1’ koniferoj, ĉiam verda; ĝiaj beroj estas uzataj por brando, en la popola medicino (Juniperus). J u n k o (Bot.). Unukoliledona vegetaĵo, uzata por matoj, korboj (Spartium junceum). J u p o . Virina vesto, kovranta la nialsupran parton de la korpo, de la zono ĝis la piedoj. S u b ju p o . Jupo, portata subla ekstera jupo. J u r o . Leĝoscienco. J u r is to . Specialisto en la leĝaj kaj juĝaj aferoj. J u s ta . Kiu kondamnas la kuipan kaj prokiamas prava la senkulpan : justa juf/o. J u s te . En justa maniero. Ju s te o o . Eco de tio, kio estas justa. M a lju sta . Kiu kondamnas la senkulpan kaj senkulpigas la ktilpan. M a lju s te . E n maljusta maniero. M a lju s ta ĵo . Maljusta ago. Komparu : G usta, p r a v a .
J u to . Ŝtofo el hinda kanabo. J u v e lo . Malgranda, luksa objekto kun
multekoslaj ŝtonoj, portata por ornamo : broĉo. J u v e lis to . Homo, kies profesio estas fari juvelojn. J u v e lu jo . Skatolo por juveloj.
granda kubo, kies ĉiu flanko havas 1 gis 6 punklojn, por jetadi cn ludo. J o k e o . Homn, kies profesio cstas rajdi en la ĉevalaj velkuroj. Jo n g li, Lerte ĵeti en la aeron diversajn objektojn, kiujn oni reĵetas kaptinte ilin. Ĵ o n g lis to . Cirka artisto, kiu ĵonglas. J u ri. Alvoki dion aŭ,ion sanktan, kiel alcstanton, ke oni diras la veron : juri per la noino de V patrino. Ĵ u r o . Vortdj de tiu, kiu ĵuras. ĵurpromeso. Solcna promeso kun ĵuro, ke oni faros ion aŭ ne faros : ĵurpromeso de inonalio; jurpromeso ne drinki plu. ĵurrompo. Neplenumo de ĵuro. J u r n a lo . Giutaga gaz.elo. Ĵurnalisto. Kunlaboianto dc ĵiirnalo. J u s . Antaii trc malionga tempo : klijus legis.
