NATAN
Lasu min! — Al Recha estus
Miraklo ne sufiĉe granda, ke
Ŝin savis homo, kiun devis savi
Mem grandmiraklo? Jes, miraklo granda!
Ĉar kiu aŭdis jam, ke Saladin
Templanon indulgumis? Aŭ ke iam
Templano jam de li esperis, petis
Indulgon? aŭ eĉ nur al li proponis
Por sia liberec’ pli ol la zonon,
Portantan lian feron aŭ ponardon?
RECHA
Jen, tio min pravigas! — Do pro tio
Ne estis li Templan’, nur tia ŝajnis. —
Ĉar se Templan’ kaptita ĉiam nur
Por certa morto venas al Jeruzalem,
Kaj se neniu en Jeruzalem
Libera estas: kiel dum la nokto
Min povis savi tia?
NATAN
Ho, sagace!
Parolu vi nun, Daja. Mi de vi
Ja aŭdis, ke kaptita li alvenis.
Sendube vi pli multe pri ĝi scias.
DAJA
Jes. — Tion oni diras; sed cetere
La fam’ asertas, ke l’ sultan’ indulgis
Pro tio la Templanon, ke similas
Li unu fraton, kiun li prefere amis.
Sed ĉar jam antaŭ dudek jaroj mortis
Ĉi tiu frat’ — la nomon mi ne scias,
Kaj mi ne scias, kio li fariĝis —
Ĉi ĉio ŝajnas tute ne kredebla,
Kaj ne verŝajna estas la afero.
