Krom la antikvaj kronikistoj, ekzistas ankaŭ aliaj rimedoj scii la antikvan historion de slavoj: unue, la slava lingvo mem, due la restaĵoj de la antikva vivo, kiujn la arĥeologiistoj trovas en la tero, en tombaj montetoj k. t. p. Sed ambaŭ tiuj ĉi rimedoj ĝis la nuna tempo estas uzitaj tre nesufiĉe kaj ne donis difinajn rezultatojn.
La antikva patrujo de slavoj. La manko de precizaj sciigoj nature naskigis ĉiujn eblajn konjektojn. La nacia fiereco impulsis multajn instruitulojn supozi kaj argumenti, ke la slavoj ĉiam, aŭ almenaŭ de tre longa tempo loĝadis en tiuj samaj lokoj, en kiuj ni vidas ilin en la VII—IX centjaroj, aŭ eĉ en pli vasta spaco. Tamen pli precizaj esploroj ne konstatas tiun ĉi konkludon. Estas, kontraŭe, multe pli kredeble, ke nenie en la okcidenta Eŭropo la slavoj estis primitivaj aŭ eĉ tre antikvaj loĝantoj. La plej antikvaj sciigoj, kiujn ni havas pri la orienta parto de Eŭropo, nenion diras pri slavo okcidenten de Vistulo kaj suden de Karpatoj. Sekve, la dekstran bordon de Vistulo kaj la nordan deklivon de Karpatoj ni povas rigardi kiel la plej antikvan loĝejon de slavoj sciatan de ni.
Ankoraŭ en la mezo de la VI centjaro, kiam la slavj jam transiris tiujn ĉi limojn, la gota historiisto Jordan memoras, ke tie estis la antikva patrujo de slavoj. "Sur la norda deklivo de altaj montoj (Karpatoj), kiuj ĉirkaŭas kvazaŭ per krono la Dakan landon", diras li, "de la komenco de Vistulo en la senmezurebla spaco koloniiĝis la grandnombra popolo de vinidoj."
La nomoj de slavoj. Vinidoj aŭ venedeoj — estis la antikva nomo de slavoj, donita al ili de najbaroj kaj almetita ne sole al slavoj. La slavoj mem donadis al si la nomon "serboj". La nomo "slavoj" fariĝas sciata nur de la dua kvarono de la VI centjaro kaj estas almetata en tiu tempo ne al la tuta slava gento, sed nur al ĝia okcidena parto.La orienta duono, kies okcidenta limoestis Dnestro, portis la nomo "antoj."
La komenco de ilia penetrado en Bizantujon. La larĝa zono de germanaj, keltaj kaj iliro-trakiaj popoloj limis
