Ĉarlino
Vidu, sinjoro, ne estas plezuro trompiĝi. Mi estas malriĉa vilaĝanino; sed mi havas la honoron en atento, kaj mi pli volus vidi min sen vivo ol sen honoro.
Don Juan
Mi, ĉu mi havus animon sufiĉe malbonan por trompi tian personon kiel vi? Ĉu mi estus sufiĉe malnobla por vin senhonorigi? Ne, ne, mi havas tro da konscienco por tio. Mi vin amas, Ĉarlino, laŭ tuta virto kaj tuta honoro; kaj por montri al vi, ke mi diras vere, sciu, ke mi ne havas alian intencon, krom edziĝi kun vi. Ĉu vi volas pli grandan ateston? Jen mi estas preta, kiam vi volos; kaj mi prenas la homon jenan kiel atestanton de la vorto, kiun mi donas al vi.
Sganarelo
Ne, ne timu. Li edziĝos kun vi tiel ofte, kiel vi volos.
Don Juan
Ha! Carlino, mi vidas ja, ke vi ne konas min ankoraŭ. Vi estas maljusta kontraŭ mi, juĝante pri mi laŭ pri la ceteraj; kaj se estas artifikuloj en la mondo, homoj kiuj celas nur trompi la knabinojn, vi devas tiri min el la nombro, kaj ne dubi pri la sincereco de mia amo; kaj cetere via beleco vin certigas pri ĉio. Kiam oni estas farita, kiel vi estas, oni devas esti ŝirmata kontraŭ ĉiuj timoj tiaspecaj; vi ne havas la mienon, kredu min, de persono trompebla, kaj miaflanke, mi konfesas al vi, mi traborus al mi la koron per mil batoj, se mi havus la plej malgrandan penson vin perfidi.
