AKTO TRIA
La teatro prezentas arbaron.
SCENO UNUA
Don Juan, kun vesto de kamparo; Sganarelo, kiel kuracisto.
Sganarelo
Je mia fido, Sinjoro, konfesu, ke mi estis prava, kaj ke jen ni estas ambaŭ mirinde transvestigitaj. Via unua intenco tute ne estis oportuna, kaj tio ĉi nin kaŝas multe pli bone ol ĉio, kion vi volis fari.
Don Juan
Vere estas, ke ĉi tiel estas bona; kaj mi ne scias, de kie ci elterigis tiun ridindan aranĝaĵon;
Sganarelo
Jes. Ĝi estas la vesto de maljuna kuracisto, kiu estis lasita kiel garantiaĵo en la loko, kie mi ĝin prenis, kaj kostis al mi multe da mono por havi. Sed ĉu vi scias, sinjoro, ke tiu vesto faras jam min konsiderinda, ke mi estas salutata de la renkontatoj, ke oni venas peti konsilojn de mi kiel de lertulo?
Don Juan
Kiel do?
