SGANARELO
Kvin ses vilaĝanoj, vidante min pasi, venis al mi peti mian opinion pri diversaj malsanoj.
Don Juan
Ci respondis al ili, ke ci nenion komprenas pri tio?
SGANARELO
Mi? Tute ne. Mi volis defendi la honoron de mia vesto; mi argumentadis pri la malsano, kaj faris al ili receptojn por ĉiu.
Don Juan
Kaj kiajn kuracilojn ci ordonis al ili?
SGANARELO
Je mia fido, sinjoro, mi prenis ilin, kie ajn mi povis kapti; mi faris miajn receptojn laŭ bontrovo, kaj estus ridiga afero, se la malsanuloj resaniĝus, kaj oni venus danki min pro tio.
Don Juan
Kial ne? Pro kia kaŭzo ci ne havus la samajn privilegiojn, kiel ĉiuj ceteraj kuracistoj? Ili ne havas pli da parto ol ci en la resaniĝoj de malsanuloj, kaj ilia tuta arto estas nur grimaco. Ili faras nenion, krom ricevi la gloron de la feliĉaj okazoj; kaj ci povas profiti, same kiel ili, la feliĉecon de la malsanulo, kaj vidi aljuĝita al tiaj kuraciloj ĉion, kio povas veni el la favoroj de l'sorto kaj fortoj de l'naturo.
SGANARELO
Kiel, sinjoro, vi estas ankaŭ malpia pri la kuracarto?
