Don Juan
Ha! ha! via averto celas profiton, kiel mi vidas.
Malriĉulo
Mi estas malriĉulo, sinjoro, rifuĝinta tute sola en tiu ĉi arbaro de dek jaroj, kaj mi ne forgesos preĝi la ĉielon, ke ĝi donu ĉiuspecajn bonojn.
Don Juan
He! preĝu la ĉielon, ke ĝi donu al vi veston, ne zorgante pri la aferoj malpropraj.
Sganarelo
Vi ne konas la sinjoron, bonulo: li kredas nur, ke du kaj du estas kvar, kaj ke kvar kaj kvar estas ok.
Don Juan
Kia estas via okupo inter tiuj arboj?
Malriĉulo
Preĝi la ĉielon dum la tuta tago por la prospereco de la honestuloj, kiuj donas ion al mi.
Don Juan
Ĉu ne povas do esti, ke vi estu komforte?
Malriĉulo
Ho ve! sinjoro, mi estas en la kiel eble plej granda mizero.
Don Juan
Vi mokas; homo preĝanta la ĉielon dum la tuta tago ne povas ne esti bone en siaj aferoj.