Paĝo:Moniuszko, Wolski - Halka, 1912, Grabowski.pdf/48

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Jun-geedzojn! poste foje
Vi ekkantu laŭte, ĝoje,
Dum reveno…

ĤORO.

Ni ekkantos al vi ĝoje.
(Ĉiuj, krom Halka kaj Jontek, eniras en la preĝejon.)


SCENO VII

HALKA, JONTEK (ĉiam pli mallumiĝas).

HALKA.

Kiel ĝoje! Kiel ĝoje!

JONTEK.

Do vi vidis, do vi aŭdis!
Fine konvinkiĝu vi!

HALKA (pli konscie).

Mia falko? Kie li?

JONTEK.

Tie li!
(Montras la preĝejon kaj enkuras tien.)

HALKA (rigardante).

Ah! (ŝi revenas kaj falas sur teron).


SCENO VIII

HALKA (sola — ĉiam pli mallumiĝas).

(Kanto el preĝejo.)
Ĉielpatro, Di-Sinjoro!
Sur la teron sendu vi
La kompaton per favoro!
Ĉielpatro, Di-Sinjoro!