Tiam ekmoviĝis ree la junula animo kaj li komencis la grizulon demandadi:
— Ĉu nia instruisto estas forta?
— Estas forta kaj nevenkebla.
— Do kial lin ne ĉiuj obeas?
— Ĉar la homoj estas obstinaj.
— Ĉu nia instruisto faras miraklojn?
— Jes, li faras ilin.
— Do se li volus, li povus dispecigi la rokojn?
— Li povus tion fari per unu rigardo.
— Kial do li ne dispecigos tiujn obstinajn homojn?
— Ĉar li kompatas ilin.
— Kaj kial li ne ŝanĝos iliajn korojn?
— Ĉar li lasas al ili liberan volon.
— Ĉu nia instruisto estos reĝo?
— Li ja diris, ke lia regno ne estas de tiu ĉi mondo.
— Estus pli bone, se li volus esti reĝo. Li povus pli facile proklami sin reĝo kaj rakonti Evangelion.
— Li volas montri, ke oni ne bezonas esti reĝo kaj povas fari la samon.
— Do li efektive estas potenca?
— La reĝoj estas malfortaj kompare kun li.
— Kaj ĉu la reĝoj povus lin kapti?
— Ili ne farus tion.
— Kaj se postulus tion de ili malbonaj homoj?
— Ili ne kuraĝas tuŝi lin.
— Tamen ili mortigadis la profetojn.
La grizulo eksilentis kaj meditis, eltirinte la remilon el la akvo. La junulo diris post momento:
— Kial vi ne respondas al mi?
La maljuna homo diris per mallaŭta voĉo:
— Mi malĝojas…
— Kial vi malĝojas?
