Paĝo:Rosenörn - Versaĵaro, 1920.pdf/3

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estis validigita
JE LA MEMORO DE TRINIDAD SORIANO

Ligis nin ideo,
ligis nin la sento;
iris ni al gento
sur mem la ŝoseo.
Estis vi la sperto
pro la via aĝo:
estis mi kuraĝo
por triumfa certo.
Kune ni laboris
pleninterkonsente,
ĉiam diligente:
Esperanto floris!
Ho, ve! Horo venis…
Vidis vi la Morton:
venki ĝian forton
vane vi jam penis.
Solo jam mi restas!
Multe mi vin ploras;
tamen mi laboras
malgraŭ vi forestas…
Restas, ĉe la koro,
pri vi dum la vivo,
vigla la motivo,
dolĉa rememoro,