Ĉi tiu paĝo estas provlegita
EN SVISUJO.
I.
De kiam ŝi flugis per sonĝo la ora,
Mi svenas, sopire sekiĝas, dolora.
Ne scias mi, kial l’anim’ al ĉieloj
Ne flugas el cindroj post ŝi, al anĝeloj?
Pro kio ne flugas al mondo alia,
Al tiu savita, amata la mia!
II.
En Svisaj la montoj ekzistas kaskado:
De l’ Aar lazura la akvo-falado.
Ke tien rigardu la kap’ turniĝanta!
Vi vidas ĉielarkon sur kavo ŝaŭmanta?
Arĝentajn nebulojn sin tuta pendigas,
Nenio ĝin miksas, nenio forigas;
Nur iam ŝafido la blanka trairas
La arkon ĉielan, en valo sur randoj
Mordeti je l’rozoj florantaj, juglandoj;
Aŭ ia kolombo, ĉar akvon deziras,
Fiera, estante al briloj simila,
La arkon rapide traflugas, la brila.
Mi tie ŝin vidis! tuj amo min prenis;
