Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Mi jam estis sen la idealoj,
Ne ekzistis por mi jam la floro,
Eksekiĝis amo en la koro,
Min ne tuŝis kant’ de najtingaloj.
Mi nur vidis rapidantan sorton,
Nokton sen eliro kaj sen fino,
La fantomon, kun la kurba spino…
Insideme proksimantan morton.
Mi ne ploris, mi ne ĝojis plue,
Mi nur kantis unu melodion,
