« Mi neniel estas Germana nec corpe, nec mentale. Ciam mi legas Soll und Haben[1] de Freytag, mi reconas min tute en la animo de Sabino, ciu carese amadis siajn zorge ordigitajn littucojn, vishtucojn, malnovajn telerojn… Ciel etulino mi sentis cvazaù-laçeçon, pro ciu mi evitis la aliajn infanojn caj iliajn ludojn, tiamaniere ce je la sepa jaro començis mi mian fianchinan tucazharon per kilometroj da punto, ciun mi crochtricis, legadante Jules Verne, Maryan, Freytag, c.a. Ha! la bonegaj amicoj caj belegaj posttagmezoj! »
Saneçon mem aspectis Adela Kamm, ciam ocjar-aghan shin trafis broncito cun ataceto al pulmo, ciu baldaù shajne malaperis sen ia postsigno. Shi povis regule daùrigi siajn studojn en lernejo Vinet, cie shi spertis la bonegan moralan influon de la directorino Fino S. G.[2]. Clerulino Adelo ne estis, nec iam farighis. Shin allogis la muzico. Shi studis ghin cun la pasia ardo, ciun shi montris por chio shin interesanta. Pli
poste, estis por shi granda chagreno, forlasi
