Multaj aliaj ekzemploj povus montri, ke la virina emancipiĝo postulus tre fundamentan ŝanĝon en tiuj sintenoj, kiuj aktuale respondecas pri ĉiuspecaj problemoj: diskriminacio, ras-apartismo, milito ktp.
Do, kiam oni venontfoje demandos al vi, ĉu pli gravas la virina emancipiĝo aŭ solvo de la problemoj de senlaboreco, milito kaj ekspluatado de malriĉaj landoj, ne falu en tiun kaptilon. Ne riproĉu vin, ke vi insistas pri bagatelaĵoj dum tiuj gravaj problemoj restas ne solvitaj, ĉar ili tute same formas la problemon de emancipiĝo.
En prelego al la 22a Aŭstralia Esperanto-Kongreso en Sidnejo, Jacqueline Walker ♀ (ĝaklin ŭokr) rapide trarigardis la historian situacion de virinoj precipe en la okcidenta socio kaj Aŭstralio. En fruaj socioj, difinitaj seksroloj necesis, kiel ekzemple ĉe la primitiva socio de Aŭstralio. La pli forta viro ĉasas bestojn por manĝaĵo, dum la virino naskas kaj prizorgas infanojn kaj serĉas akvon, radikojn kaj manĝeblajn plantojn. Infanoj bezonas lerni nur la lertojn kiuj apartenas al la propra sekso.
Nun virinoj gajnis multajn rajtojn, tamen la problemoj ankoraŭ ne estas tute solvitaj. Kvankam la vojoj estas malfermitaj, en Aŭstralio io malhelpas, ke la virinoj sekvu ilin. Ekzemple en la universitatoj malmultaj virinoj studas en inĝenieraj, sciencaj kaj medicinaj fakultatoj. Difinitaj okupoj estas anoncitaj precipe por viroj, kvankam ambaŭ seksoj facile povus fari ilin. Estas malmultaj virinoj en la Senato kaj la Ŝtataj Parlamentoj, tiel ke tiuj institutoj ne reprezentas la seksan proporcion de la popolo. Tio okazas, ĉar oni ankoraŭ edukas la homojn kredi ke “la ĝusta ejo por virino estas la hejmo”.
La kompleta teksto de ĉi tiu prelego aperis en la decembra numero de The Australian Esperantist. (nelegebla teksto) havebla de la arĥivo de KVA (vidu p. 7).
