Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
GODIVO.
En Koventrio mi la vagonaron
Atendis; kun ĉevalgardantoj
Kaj kun portistoj staris sur la ponto:
La altajn turojn de la tri preĝejoj
Mi rigardadis, kaj la jenon verkis
El la legend' antikva pri la urbo:
Ne sole ni, (de l'Temp la lastaj idoj,
La novaj viroj, kiuj dum radeto
Ruliĝas, l'estintecon ekmallaŭdas,
Kaj pri malrajtoj aŭ pri rajtoj krias),
Amadas vere la popolamason,
Kaj pro la ŝarĝ' de ĝiaj impostegoj
Koleras; sed ŝi faris plu, — suferis, —
— Kaj venkis, — ŝi, Godivo! — ŝi, (de kies
Vivad' someroj mil pasintaj estas)
L' edzin' de Graf' sovaga, kiu regis
En Koventrio. Kiam li imponis
Imposton sur la urbo, kaj alvenis
Patrinoj kun infanoj, ekkriante:
“Ni mortos pro malsato, se ni pagos”,
