Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Sed baldaŭ edzo estis
Plej malfeliĉa hom’,
Kaj jam tre ofte restis
Li ekster sia dom’.
Kaj fine eksedziĝis
Aŭgusto kaj Helen’;
Belul’ ia aliĝis
Al ŝi en la ĝarden’.
Lin vidis en ĝardeno —
Ekplaĉis li al ŝi.
Ŝi nomis sin Heleno,
Henrik’ sin nomis li
K. t. p., k. t. p. sen fino.
La Esperantisto N4 Aprilo 1892. pĝ. 395.
»Fundamenta Krestomatio«.
