Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/230

Ĝis Okcidento ĝi kuŝas, ĝis lastaj landlimoj Sikanaj;
teron Aŭruncoj kulturas kaj same Rutuloj: ĉi tiuj
plugas malmolajn montetojn, kaj paŝtas sur suproj senfruktaj.
320Tiu ĉi lando kaj ĉeno pinhava de altaj montetoj
pagu bonvolon Trojanan: per ĵuro al ili ni faru
justajn proponojn kaj leĝojn, kaj ilin kunligu kun regno.
Ili sidiĝu ĉi tien, laŭ volo, kaj murojn konstruu.
Tamen se ili preferas aliri ĉe genton alian;
325landon Latinan se ili deziras forlasi, ni dudek
ŝipojn, per kverko Itala, bonvole por ili konstrnu,
pli eĉ, se ili bezonas: sur bordo ĵus kuŝas la tuta
materialo; kaj al ni ĉu nombron, ĉu formon de ŝipoj
ili mem montros; ni donos kupraĵon, laboron, ŝipaĵojn.
330Plie, por porti leteron kaj tiun firmigi ĵuradon,
cent delegitoj Latinaj, naskitaj de raso nobela,
iros, mi tion deziras, prezentos branĉetojn de paco,
donos donacojn, amasojn da oro kaj elefantosto,
fine seĝegon kaj togon mallongan, reĝecajn insignojn.
335Do konsiliĝu plej saĝe, kaj regnon subtenu falantan».
Tiam sin levas Dranceso kolera, ĉar gloro de Turno
koron ĵaluzan incitas per pikoj sekrete malamaj.
Riĉa li estas, kaj lange tre lerta; sed agoj militaj
lin malflamigas: en konsilantaroj li saĝe parolas,
340scias direkti ribelon, fiera pri raso nobela
kaj heredeco patrina; sed naskis lin patro necerta.
Turnon li tuje kulpigas; kaj diroj grandigas kolerojn:
«Reĝo plej bona, vi klare parolis: neniel bezonas
tiaj proponoj diskuton: se ĉiu tre bone komprenas
345agon utilan por gento, neniu ĝin diri kuraĝas.
Li ne malhelpu parolon, li malhumilecon mallevu,
tiu ĉi kiu per agoj malbonaj, perfidaj konsiloj
(jes, mi parolos; jes! kvankam min glavo danĝere minacas!)
tiom da ĉefoj mortigis, kaj urbon je ĝemoj kaj ploroj
350tutan plenigis, kaj kiu, forkuron provinte, tendaron
Trojan atakas, kaj pensas per glavo timigi ĉielon.
Nun al ĉi tiuj donacoj, de vi mem proprece donotaj
al Dardanido, plej bona el reĝoj, aldonu tutkore
unu; neniu per forto ĉi tion vin fari malhelpu.