Paĝo:Zamenhof L. L. - Fundamenta Krestomatio, 1903.pdf/347

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

      Kaj jen mi tion saman vidas . . .
      Ĉevalo tute jam forestis,
      Kaj mi sur benko rajde sidas . . .
      Jen kia strang'-okazo estis!"

Kaj li daŭrigis plibonigi
Lipharon. "Eble ne timulo,
Li diris, estas vi, sed igi
Vin miri povas mi spertulo."

V. DEVJATNIN.

Infano de zorgo
(El Herder.)

Finiĝis varmega jam tago,
Kaj nokto agrabla fariĝis.
Sub ombra cipreso, ĉe lago
Diino de Zorgo sidiĝis.

El ruĝa argilo Diino
Malgaje figuron skulptadis,—
Kaj luno, de nokto reĝino,
De blua ĉiel' rigardadis.

Kaj Zeŭso al bela Diino
Parolis kun dia favoro :
"Rakontu, malgaja knabino,
Pri via doloro en koro."

"Ho, Zeŭso!" Diino rediras :
"Alportu vi al mi plezuron!
Nur solan sen fin' mi deziras :
Vivigu vi mian figuron!"