Paĝo:Zamenhof L. L. - Fundamenta Krestomatio, 1903.pdf/394

La velo

(El Lermontov.)

Blankiĝas velo en la maro
Glitante sur la bluaj ondoj . . .
Vi hejme kion lasis, kara,
Kaj serĉas en aliaj mondoj? . . .

La ondoj ludas, fajfas vento,
Kaj fleksas sin kaj krakas masto . . .
Ĝi kuras, kuras de l' kontento,
Feliĉon serĉas en la vasto! . . .

Sub ĝi—bluaĵo estas hela,
Kaj supre—granda blua placo;
Sed la ventegon petas velo—
Ĉu en ventegoj estas paco!?

L. SOKOLOV.

Plendo

Morto! . . . ĉio jam finita!
Kie estas do feliĉo?
Kie gloro promesita?
Mia korpo nun—dediĉo
Al la vermoj, al putrado;
La animo bona, saĝa—
La ofer' de l' neestado!

Ĝin severa kaj sovaĝa
La sendanka, senmemora,