Se oni deŝiris la rozon—
Do ĉiam ankoraŭ ĝi floras;
Se l'harpo eĉ estas rompita—
L'arkordo ankoraŭ do ploras.
S. ŜATUNOVSKI.
Spirita ŝipo |
La vento nebulojn peladas kun bruo,
Senstela ĉielo mallumas,
Jen super ŝaŭmantaj ondegoj la velo
Facile traflugas kaj zumas.
La ŝipo kuradas senhalte tra ondoj,
Direktas ĝin mano spirita;
Vivuloj malestas sur ĝi, sed ŝtonegojn
Ne timas la ŝipo sorĉita.
Jen sur oceano, de ondoj lavita,
Insulo malgaja troviĝas,
La simpla ŝtonego ĉielon sin levas,
En nuboj supraĵo kuŝiĝas.
Kaj tie nenia kreskaĵo verdadas,
Nenia birdeto eĉ nestas,
Nur aglo en spaco aera sin portas—
Ĝi tie la reĝo nun estas.
La sola tombeto de unu regnestro
Troviĝas en loko dezerta,
Kaj glavo, ĉapelo kaj sceptro nur estas
Metitaj sur tombo mallerta.
Nenia vivanto ĉirkaŭe ekzistas,
La mondo lin solan restigis,
|