La patro estas bona. — Jen kuŝas la ĉapelo de la patro.
— Diru al la patro, ke mi estas diligenta. — Mi amas la
patron. — Venu kune kun la patro. — La filo staras apud
la patro. — La mano de Johano estas pura. — Mi konas
Johanon. — Ludoviko, donu al mi panon. — Mi manĝas
per la buŝo kaj flaras per la nazo. — Antaŭ la domo
staras arbo. — La patro estas en la ĉambro.
La birdoj flugas. — La kanto de la birdoj estas agrabla.
— Donu al la birdoj akvon, ĉar ili volas trinki. — La
knabo forpelis la birdojn. — Ni vidas per la okuloj kaj
aŭdas per la oreloj. — Bonaj infanoj lernas diligente. —
Aleksandro ne volas lerni, kaj tial mi batas Aleksandron.
— De la patro mi ricevis libron, kaj de la frato mi ricevis
plumon. — Mi venas de la avo, kaj mi iras nun al la
onklo. — Mi legas libron. — La patro ne legas libron, sed
li skribas leteron.
Papero estas blanka. — Blanka papero kuŝas sur la
tablo. — La blanka papero jam ne kuŝas sur la tablo. —
Jen estas la kajero de la juna fraŭlino. — La patro donis
al mi dolĉan pomon. — Rakontu al mia juna amiko belan
historion. — Mi ne amas obstinajn homojn. — Mi deziras
al vi bonan tagon, sinjoro! — Bonan matenon! — Ĝojan
feston! (mi deziras al vi). — Kia ĝoja festo! (estas hodiaŭ).
— Sur la ĉielo staras la bela suno. — En la tago ni vidas
la helan sunon, kaj en la nokto ni vidas la palan lunon
kaj la belajn stelojn. — La papero estas tre blanka, sed
la neĝo estas pli blanka. — Lakto estas pli nutra, ol vino.
— Mi havas pli freŝan panon, ol vi. — Ne, vi eraras,
sinjoro: via pano estas malpli freŝa, ol mia. — El ĉiuj
