Fabloj de I. A. Krilov/La simioj
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
Paĝo:Krilov - Fabloj de I. A. Krilov, 1910, Devjatnin.pdf/24
8. La simioj.
Se ni imitas saĝe, tiam ni de tio
Nin povas senti tute bone;
Sed imitadi senrezone,—
De tio nin defendu Dio!
Ekzemplon donos mi el lando malproksima.
Simiojn kiu vidis, scias tion,
Ke ĉiam ili imitadas ĉion.
En sud-Afriko, en arbar’ senlima
Anaro da simioj sidis
Sur densa arbo, sur la branĉoj kaj branĉetoj.
Kaŝitaj, ili la ĉasiston vidis,
Baraktis kiu sur herbejo en la retoj.
Kaj jen interrigardas tuta ar’ simia,
Flustrante unu al alia:
«Rigardu, vidu lin, amikoj,
Senfinaj estas ĉiuj liaj artifikoj:
Jen bravulo!
Kvazaŭ bulo
Li volviĝas,
Poste rektiĝas
Li estas ĝusta petolulo.
Ĉu ni ne estas la ŝerculoj?
Sed tiel ni ne povas salti, gliti!