Ĉe l' maro nigra roko grandegas, Sur ĝi nun en sonĝoj mi sidas. La vento fajfas, la mevoj kriegas Kaj la ondoj bruantaj rapidas. Amata de mi estis multa knabino, Kaj ĝoja kolego en rondo . . . Kien ili foriĝis? Nur vento sen fino Eraras kaj ŝaŭmas la ondo.
