Malnova Testamento (Zamenhof)/Psalmaro/122

El Vikifontaro
Psalmaro 122 ()
Tradukita de L. L. Zamenhof
Malnova TestamentoPsalmaro (p. 529)
Elŝuti kiel: Elŝuti kiel ePub Elŝuti kiel RTF Elŝuti kiel PDF Elŝuti kiel MOBI
Kanto de suprenirado. De David.

1 Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi:
Ni iru en la domon de la Eternulo. 2 Niaj piedoj staris en viaj pordegoj,
Ho Jerusalem, 3 Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo,
En kiu ĉio kuniĝis. 4 Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo,
Laŭ la moro de Izrael,
Por glori la nomon de la Eternulo. 5 Ĉar tie staris tronoj de juĝo,
Tronoj de la domo de David. 6 Deziru pacon al Jerusalem;
Bonan staton havu viaj amantoj. 7 Paco estu inter viaj muroj,
Bonstato en viaj palacoj. 8 Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru:
Paco estu al vi. 9 Pro la domo de la Eternulo, nia Dio,
Mi deziras al vi bonon.