Tiamaniere ni estas devigataj konstati ke sub la termino „internaciismo“ estas komprenataj ofte du tute malsamaj ideoj, kaj ni povas tre difinite distingi burĝan internaciismon kaj internaciismon proletan, kiuj havas inter si nenion komunan.
Estas tute nature, ke aperis en la Esperantista movado laborista nova termino „sennaciismo“, kiu estis tre akre direktita kontraŭ la burĝa internaciismo kaj kiu tute plene akordiĝas kun la proleta koncepto de l’internaciismo. Por la unuigitaj per komuna lingvo laboristoj esperantistaj la nova ideo de sennaciismo montriĝis speciale proksima kaj tial la sennaciismo fariĝis standardo preskaŭ de la tuta laborista Esperanto-movado.
Estante kvazaŭ superflua kompare kun la historie difinita proleta koncepto de l’internaciismo, la sennaciismo ricevas sencon kaj signifon pro senpera interligo kun la lingvo internacia Esperanto. Esperanto faras sennaciismon reala kaj efektiva, ĉar ĝuste tiu ĉi potenca faktoro estis sola afero, kiu mankis al la proletaro, batalanta por sia tutmonda (sennacia) unuiĝo.
La rolo de k-do Lanti, kiel iniciatinto de tiu ĉi grava afero, estas sendube tre signifoplena, sed pro tio estas nun precipe dolorige, kiam liaj lastatempaj politikaj demonstracioj enports grandan konfuzon en la sufiĉe klaran problemon.
