Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Enŝipigitan kaptos vin la ondoj 30
Per sia balancado,—nun pro timo
Vi nek la mondon, nek vin mem rekonas.
IFIGENIO. PILADO.
PILADO.
Ha, kie estas ŝi, ke mi rapidu
Al ŝi alporti ĝojan la sciigon
Pri nia savo!
IFIGENIO.
Vidu, jen mi estas,
De zorgoj premegata, mi atendas
Nun la konsolon, kiun vi promesas. 5
PILADO.
La frato resaniĝis! La ŝtonecan
Ekstersanktejan teron kaj la bordon
Atingis ni en gaja parolado.
Ni ne rimarkis, kiam ni forlasis
La arbareton. Ĉiam pli ravante 10
La bela flamo de junec' ĉirkaŭis
La buklan lian kapon. Hele brilis
Kuraĝe kaj espere la okuloj,
Kaj lia kor' libere sin fordonis
Plenege al la ĝojo kaj plezuro. 15
Ke vin kaj min li baldaŭ povos savi.
IFIGENIO.
Benata estu! De la lipo, kiu
