Voĉo de la veturigisto. — Tpr ...
Voĉo de la urbestro. — Tiam oni devas almenaŭ per io kovri, ekzemple per tapiŝeto. Ĉu vi deziras, mi lasos alporti tapiŝeton?
Voĉo de Ĥlestakov. — Ne, por kio? Nenio grava; cetere, bone, oni donu tapiŝeton.
Voĉo de la urbestro. — He, Avdotja! Iru en la provizejon, elprenu tapiŝon la plej bonan, — tiun kun la blua tono, la persan — plej rapide!
Voĉo de la veturigisto. — Tpr ...
Voĉo de la urbestro. — Kiam do vi ordonas atendi vin?
Voĉo de Ĥlestakov. — Morgaŭ aŭ postmorgaŭ.
Voĉo de Osip. — Ha, ĝi estas tapiŝo? Donu ĝin ĉi tien, metu iel! Nun donu de tiu ĉi flanko fojnon.
Voĉo de la veturigisto. — Tpr ...
Voĉo de Osip. — Jen de tiu ĉi flanko! ĉi tien! ankoraŭ! bone! estos bonege! (Batas per la mano la tapiŝon.) Nun sidiĝu, via moŝto!
Voĉo de Ĥlestakov. — Adiaŭ, Anton Antonoviĉ!
Voĉo de la urbestro. — Adiaŭ, via generala moŝto!
Virinaj voĉoj. — Adiaŭ, Ivan Aleksandroviĉ!
Voĉo de Ĥlestakov. — Adiaŭ, patrineto!
Voĉo de la veturigisto. — He, vi, miaj birdetoj? (La sonorileto sonoras; la kurteno falas.)
