III. Batalado
Onego czasu w serce Zoroastra
Z nieba Iranu spłynęło honover.
En tiu tempo al la kor' de Zarathustra
El Irana ĉielo defluis honover,[1]
Kaj li ekvidis veron per spirit' radia
Kaj vokis: Arjoj, estos venkita Ahriman,
Ĉar leviĵis la luma di' Ahura-Mazda,
Kaj en la suno iras — venkont' de krepuskoj.
Eterne kun la lumo batalas krepuskoj: —
Divoj[2] ĉiam ribelas kontraŭ Zarathustra,
Krepuskou ĉiam venkas di' Ahura-Mazda
Kaj teren sendas — kiel la sian honover,
Virojn, kiuj batalas hontraŭ di' Ahriman,
Per belo, bono, kiel pafarko radia.
Pelvanoj[3] de la lumo, en krono radia,
Kuraĝege atakas murojn de krepuskoj
Kaj en rubojn faligas regnon de Ahriman;
Dum tondre sonas suna himn' de Zarathustra,
Plivastiĝas ilia kono de honover,
Kiun sendis sur teron di' Ahura-Mazda.