V. Nepreco
Jeden jest Allach, jeden jego prorok,
Więc, gdy okryty skórami wielbłąda.
Nur unu Allaĥ, unu nur lia Profeto.
Do kiam li, kovrite per fel' de kamelo,
Sola meditis inter araba dezerto,
Tiam al li ekvokis Allaĥ el ĉieloj:
Iru, mia profeto, diru al popoloj,
Ke plej alta el leĝoj estas la Nepreco!
Jen super ĉio regas senŝanĝa Nepreco:
Mizera almozulo, plej alta profeto,
Reĝo, potenca estro de multaj popoloj,
Ne havas pli da povo ol hund' aŭ kamelo,
Kontraŭ potenco, kiu fluas el ĉieloj
Al grandaj urboj kaj al araba dezerto.
Sur maro — en arbaro — aŭ en la dezerto
Vi ne forkuros sorton, kiun la Nepreco
Per eterna verdikto sendas el ĉieloj.
Nek sen ĝia, ordono naskiĝas profeto,
Nek vi ploros la perdon de via kamelo,
Nek por interbatatoj leviĝos popoloj.
