La estojn puŝas supren plua disvolviĝo.
Suno — la tera globo — la dezertaj ĝungloj,
Kaj la homaj spiritoj kaj dia Agama
Tra jarcentoj sur supron iras de Nirvana,
Kiu rompas neprecon, Veron vidis Budda,
Ke liberigas el la avidoj — konscio.
Plej alta kredo estas de vero konscio,
Plej alta ver' — eterna spirit'-disvolviĝo,
Plej alta el spiritoj sur ter' — estis Budda!
Sufoku korp-avidojn! En la verdaj ĝungloj
Meditu kiel Budda. — Kaj tie Nirvana
En vi lumigu vian la Buddi-Agama.[1]
Veron en via koro veku la Agama.
Kaj pri la universa mizero konscio
Nasku en ĝi kompaton grandan. Vin Nirvana
Perfektigu. Transforma via disvolviĝo
Ekhaltu. Iru en la dezerton de ĝungloj
Kaj fariĝu el via meditado Budda.
Fariĝos fine Budda! — Fariĝos Agama —
En spiritoj kaj ĝungloj — aperos konscio,
Ke esto — disvolviĝo, — ke limo — Nirvana.
- ↑ Buddi-Agama — celado al Budda, religio de Budda.
