Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/26

Korojn de ĉiu, kiu la antaŭkonsilon ne aŭdis.
Malkvietiĝis l' amaso, kiel marondoj grandegaj
De Ikario, se l' ventoj Eŭro kaj Noto samtempe 145
Forte ekblovas, el nuboj de patroj Zeŭso veninte;
Aŭ kiel vastan grenkampon Zefiro ondigas, ĵetinte
Sin kolerege kaj brue sur ĝin, subfleksante la spikojn:
Tiel same moviĝis la kolektiĝo. Kriante,
Ŝipojn alkuris l' amaso, kaj el sub piedoj leviĝis 150
Nuboj el polvo, kaj ekkuraĝigis unu alian
Preni la ŝipojn kaj ilin surmeti sur maron la sanktan.
Ili la kavojn purigas, kaj kiroj de l' hejmencelantoj
Sonas ĉielon; jen ili eltiras la ŝipsubapogojn.
Nun ekfariĝus, eĉ kontraŭ la sorto, reveno al hejmo 155
De Argoanoj, se Hero al Palas-Ateno ne dirus:
  "Kiel, filino potenca de Zeŭso ŝildotenanta!
Ĉu efektive hodiaŭ hejmen forkuros en karan
Landon de patroj l' Arganoj sur spinoj vastegaj de maro,
Triumfigonte Priamon kaj ĉiujn Trojanojn per tio, 160
Forrestigonte Helenon, pro kiu multegaj Aĥajoj
Tie pereis, ĉe Trojo, kaj for de la kara patrujo?
Flugu al militistaro de kuproarmitaj Aĥajoj,
Per dolĉaj vortoj detenu vi ĉiujn kaj ne permesu,
Ke ili trenu sur maron la ŝipojn duflanke fleksitajn." 165
  Tiel ŝi diris. Obeis volonte Ateno potenca.
Kiel ventego deflugis ŝi de Olimpaj supraĵoj
Kaj al rapidenaĝantaj ŝipoj rapide alvenis.
Si Odiseon nun trovis, per saĝo simila al Zeŭso.
Pense li staris, kaj sian ŝipon belegan, nigretan 170
Tute ne tuŝis: malĝojo eniris en lian animon.
Kaj apud li stariĝinte, eldiris al li la diino:
  "Ho, Laertid' Odiseo multegelpensema kaj dia!
Ĉu efektive vi volas hejmen en karan patrujon
Kuri for, sin enĵetinte en ŝipojn multeremilajn, 175
Triumfigonte Priamon kaj la Trojanojn per tio,
Forrestigonte Helenon, pro kiu multegaj Aĥajoj
Tie pereis, ĉe Trojo, kaj for de la kara patrujo?
Iru ne malrapidante al militstaro Aĥaja,