de la hokoj. Mi leviĝis kaj lasinte ilin en la tasko enkarcerigi*** la kolombopjn kiuj batante la flugilojn serĉis eliron ĉe la pordo, mi trairis la ĝardenon.
La oranĝfloroj, albahacas**** kaj rozoj donis al la vento siajn delikatajn aromojn, ricevinte la karesoj de la unuaj sunradioj, kiu ekmontriĝis sur la verto de Morrillos***, disverŝante ĝis al blua zenito bluaj malgrandaj nuboj de koloroj roza kaj oro****.
Pasante fronte de la fenestro de Emma, mi aŭdis ke parolis ŝi kaj Maria, interrompanta sin por ridi. Produktis ŝiaj voĉoj, speciale tiu de Maria, pro la nekomparebla murmuro de iliaj soj, ion similan al la bruo kiun formas la kolomboj kaj azulejos***** kial ili vekiĝas en la foliaroj de la oranĝarboj kaj madronoj**** de la fruktogrardeno.
Konversaciis malmlaŭre don Jeronimo kaj Carlos, promenantaj en la koridoroj de la ĉambroj, kiam mi saltis la barilon de la fruktoĝcardeno por fali*** en la ekstera korto.
—Ej!*** — diris sinjoro de M…—vi leviĝas frumatene kiel bona fazendisto. MI pensis ke vi estis tiel dormemeta kiel via amiko kiam venis de Bogoto; sed kiuj loĝas kun mi devas alkutimiĝi leviĝi frue.***
Li daŭrigis farante longan ennumeracion***** de la avantaĝoj de la malmulta dormado; al ĉio tio oni povus respondi ke tio kion li nomis dormi malmulte ne estis alia afero lo multe dormi komencinte frue; ĉar li konfesis ke li havis la kutimon enlitiĝi je la sepa aŭ oka nokte, por eviti la kapdoloron.
La alveni de Braulio, kiun Johano Anĝelo vokis frumatene, prlenuminta la ordonon kiun mi donis al li la pasintan nokton, malpermesis al ni ĝui la finon de la paroladon de sinjoro de M…
Kunportis Braulio paron de hundoj, en kiuj ne estus malfacile al alia malpli konanta de ili lo mi, rekoni la heroojn de nia ĉasado dela pasinta tago. Majo gruntis kiam li vidis nin kaj venis kaŝiĝi malantaŭ mi kun montroj de
