ĝi skuis siajn krispajn kolharojn ternante. Carlos surrajdis kitanon*** koral-brunan kiun generalo Flores sendis kiel donaco en tiuj monatoj al mia patro.
Rekomendita de sinjoro de M… la plej grandan atenton, por si**** la cervo venis al nia fruktoĝarfdeno kiel ni promesis al ni, eliris ni de la korto por eksupreiniri la deklivon, kies klinita plano**** finis tridek cuadras**** orienten, ĉ la piedo de la montoj.
—Kiam ni pasis ĉirkaŭirantaj la domon antaŭ la balkonoj de la apartamento de Emma, Maria esrtis apogata en la apoglatoj de unu el ili: ŝi ŝajnis esti en unu el tiuj momentoj de kompleta distriĝo al kiuj sixi ofte sin forlasis. Eloisa, kiu estis apud ŝi, ludis kun la deplektigitaj kaj densaj bukloj de la hararo de la kuzino.****
La bruo de niaj ĉevaloj kaj la bojado de la hundoj eligis Marian de sia enfermiĝo*****, samtempe kiam mi salutis per signaloj kaj kiujn Carlos imitis al mi. Mi notis ke ŝi restis en la sama pozicio kaj loko ĝias kiam ni interniĝis en la canada** de Honda***.
Mayo akompanis nin ĝis la unua kurento** kiun ni vadis, tie ĝi haltis kavzaŭ pripensanta, ĝi revenis per mallonga trotado al la domo*****.
—Aŭdu —mi diris al Carlos, post duonhoro, dum kiu mi senlace rakontis al li la plej gravajn epizodojn pri ĉasado kiuj la montaranoj kaj mi faris—; aŭdu: la krioj de Braulio kaj la bojado de la hubdoj pruvas ke ili trafis****.
La montoj ripetis ilin; kaj silentis momente, ili rekomenciĝis pli forte kaj malpli distance.
Iom poste*** Braulio malsupreniris laŭ la pura bordo de la canada****. Tuj kiam li estis apud Johano Anĝelo, li liberigis** la du hundojn kiujn tiu ĉi portis de cabestro**** kaj haltigis
