Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
ESKO. La violono de Timoteo! (Ekprenas la violonon kaj ĝin frakasas kontraŭ la muro.)
MIĈJO. Trankviliĝu, Esko! Vi ja serĉas vian malfeliĉon.
ESKO. La fenestroj ankaŭ splitiĝu! (Ekprenas benkon per kiu li frakasas la fenestron.) Tiele!
GRETO. Rapidu al helpo! Li pereigas nian tutan domon!
ESKO. La dua fenestro ankaŭ. (Frakasas ankaŭ la duan fenestron.)
MIĈJO. Nun diablo nin prenas. Vidu! La tuta viraro alvenas! Tien ĉi ĉiuj kuras, kuregas.—Vi estas perdita! (Esko rapide metas ĉapelon sur sian kapon kaj la dupartan sakon sur sian ŝultron.)
ESKO. Sekvu min, Miĉjo! Nun mi ekiras! (Forkuras, kaj tuj poste vidiĝas viroj ĉemizmanikaj preterkuri la pordon de l’ domo post li, kriante kaj bruante.)
