Paĝo:Mickiewicz - Sinjoro Tadeo, 1918, Grabowski.pdf/62

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Kruĉojn alfajriginte, en laktejon iras, Kaj delikate, freŝan laktfloron detiras, En apartan, por ĉiu taso, la poteton 510 Ke ĝi ricevu propran sian kremŝeleton.

Maljunulinoj trinkis kafon jam pli fruan; Ili por si preparis nun manĝaĵon duan: El varmega biero, kreme blankigita, En kiu naĝis, floke, kaze' pecigita.

Por viroj, fumaĵitaj kuŝas viandaĵoj: Anseraj brustoj, ŝinkoj, de lango tranĉaĵoj; Ĉio bonega, ĉio domomaniera, Kamene fumaĵita en fum' junipera. Oni enportis zrazojn 18 por lasta donaĵo: 520 Ĉe Juĝisto, jen estis matena manĝaĵo.

En du ĉambroj, diversaj rondoj sin kolektis: Ĉe tablet', maljunuloj sidejon elektis, Parolis pri mastraĵoj progresmanieraj, Kaj pri caraj ukazoj 19 , ĉiam pli severaj. El la novaĵoj, kiuj pri milit' rondiris, Ĉambelan' politikajn konkludojn eltiris. Preninte okulvitrojn, de Vojski filino Amuze kart-aŭguris al Ĉambelanino. De junuloj diskuto pri ĉaso, en dua 530 Ĉambro, ĝi estis malpli, ol kutime, brua; Ĉar Asesor', Rejento, grandaj parolistoj, Konuloj de ĉasarto, plej bonaj pafistoj, Ambaŭ sidis kontraŭe, kaj grumble koleris: Instiginte vertragojn, ili certesperis Venkon de siaj hundoj, kiam sur ebeno, Troviĝis ia bedo de kampula greno. Tien kuris leporo; Stumpul', Falk' ĝin tenas, Kiam Juĝist' rajdanton ĉe limo retenas, Ili devis obei, kvankam tre kolere; 540 Hundoj revenis solaj; kiu scias vere: