SCENO VI-a
ĈARLINO, MATEINO, SGANARELO
Ĉarlino, al Mateino
Mi estas tiu, kiun li amas, almenaŭ.
Mateino, al Ĉarlino
Ĝi estas mi, kun kiu li edziĝos.
Sganarelo, restigante Ĉarlinon kaj Mateinon.
Ha! vi, malfeliĉaj knabinoj, mi kompatas vian senkulpecon, kaj ne povas elteni vidante vin kurantajn al via malfeliĉo. Kredu min unu kaj la alia; ne amuzu vin je ĉiuj fabeloj, kiujn oni faras al vi, kaj restu en via vilaĝo.
SCENO VII-a
DON JUAN, ĈARLINO, MATEINO, SGANARELO
Don Juan, en la fundo de l'teatro, flanken.
Mi tre volus scii, kial Sganarelo ne sekvas min.
Sganarelo
Mia mastro estas artifikulo, li nur intencas vin delogi kaj delogis jam multajn aliajn; li estas l'edziĝanto de l'homa gento, kaj… (Ekvidante Don Juann) Tio estas malvera; kaj kiu ajn diros al vi tion ĉi, vi devos diri al tiu ke li mensogas. Mia mastro ne estas l'edziĝanto de l'homa gento, li ne estas artifikulo, li ne intencis vin trompi, nek delogis aliajn. Ha! nu, jen li estas, demandu prefere lin mem.
