Saltu al enhavo

Paĝo:Molière - Don Juan, 1906, Boirac.djvu/65

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
— 67 —

Sganarelo

Pardonu, Sinjoro, mi nur venas de tiu ĉi apude. Mi kredas, ke tiu vesto estas laksa, kaj ke oni prenas laksilon ĝin portante.

Don Juan

La peston por la senhontulo! Kovrigu almenaŭ cian malbravecon per pli honesta vualo! ĉu ci scias, kiu estas tiu, kies vivon mi savis?

Sganarelo

Mi? Ne.

Don Juan

Li estas frato de Elviro.

Sganarelo

Frato...

Don Juan

Li estas sufiĉe honesta viro; li bone agis, kaj mi bedaŭras havi malpacon kun li.

Sganarelo

Estus facile al vi pacigi ĉion.

Don Juan

Jes, sed mia pasio estas eluzita por Sinjorino Elviro, kaj la aldeviĝo ne konsentas kun mia humoro. Mi amas liberecon en amo, ci scias, kaj mi ne povas decidiĝi enfermi mian koron inter kvar muroj. Mi diris tion al ci dudekfoje, mi havas naturan deklivon lasi min iri al ĉio, kio altiras min. Mia koro apartenas al ĉiuj virinoj; kaj ili ja devas ĝin preni laŭvice, kaj konservi tiel longe, kiel ili povas. Sed kiu estas la belega konstruaĵo, kiun mi vidas inter tiuj arboj?