Paĝo:Moniuszko, Wolski - Halka, 1912, Grabowski.pdf/19

ZOFJA.

Vi elektis per favoro,
Kore mi deziris lin.

(Kune.)

Benu, patro kaj sinjoro!
Jen humila peto nia.

STOLNIK.

Longe ligo la beata
Estis kor-deziro mia.

ZOFJA kaj JANUŜ.

Benu, patro, plej amata!

STOLNIK (benante).

Via volo, Di-sinjoro,
Ĉiel-patro, estu do!

(Aŭdiĝas kanto malantaŭ la scenejo :)

Kiel rompita vente arbeto
Estas animo la mia.

ZOFJA.

Jen kies voĉ’?

(Kanto malantaŭ la scenejo :)

Kie vi estas, roza kroneto,
Kie vi floro lilia?

ZOFJA.

 Malĝoja tia!
Vi, Januŝ, ne konas ĝin?

(Kanto malantaŭ la scenejo :)

Ĉion forprenis, Janko-karulo,
Kion fordoni mi povis…

JANUŜ (konfuzite al Zofja).

Mi ne konas…
(Flanke.) Ho ĉagreno!
Kiu alkondukis ŝin?

(Kanto malantaŭ la scenejo:)

Ĉie lin serĉas mia okulo,
Sed lin nenie retrovis…