Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
SCENO III
- JANUŜ (sola, maltrankvile).
- JANUŜ (sola, maltrankvile).
(Recitativo.)
Kial ŝi venis ĉi-tia-hore?
Ĉu sendas ŝin la infero?
La plendon mi sentas dolore,
Sed tro malfrua jam afero.
Alian mi ekamis kore…
Ha! jen larmoj de sufero!…
Ŝin konsolu vort’ favora…
Kaj poste for! for! for!
De larm’ dolora.
(Kanto.)
Kial en horo soleca tia,
Kiam sopiris mi en montar’,
Ekbrilis ĉarma vizaĝo via,
Ekbrilis blonda harligo via,
Buŝo korala, ridet’ radia,
Pupiloj bluaj sub okulhar’?
Kial animo, kiel rivero
De l’ vent’ subite ekscitis sin?…
Sur vin, orfino, sola sur tero,
Sur vin, orfino, falis mizero,
Eterne sekvas vin malespero,
Kaj via plendo doloras min.
SCENO IV
JANUŜ, HALKA (ŝi eniras ne vidante lin komence).
- HALKA.
- HALKA.
(Kanto.)
Kiel rompita vente arbeto
Estas animo la mia.
Kie vi estas, roza kroneto,
