Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
"Trankviliĝu, trankviliĝu — estas neeble! Trankviliĝu, Myga!"
"Ili venas, ili venas!" ekkriis la knabino. "Ili supreniras la ŝtuparon, ili trovos vin; Jan, Jan, mi mortu kun vi!"
La juna geŭzo estis pala kiel la morto.
"Ĉu malsingardeme mi vin tiel gvidis en danĝeron, Myga? Estus terure. Pro la ĵuro de la geŭzoj, jen ili penetras supren la ŝtuparon. Myga, ho Myga!"
"Mi mortu kun vi, Jan", spiris la junulino, sin kroĉante al la brusto de la fianĉo.
