Sur stratanguloj — severaj publikaĵoj. Soldatoj minacas per armita pugno kvazaŭ ili volus per tio pravigi la hieraŭan krimon.
| · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · |
Mi provis labori — estas ne eble, en la kapo regas bruo kaj krio — eĥo de la hieraŭa tago.
| · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · |
Grandega procesio trapasis tra Nowy Świat. Ĝin kondukis pastroj kaj kelkdeko da amarantaj standardoj benis sin en la suno kaj flirtis de tondraj kantoj.
En Filharmonio estas popolkunveno, kaj proksime antaŭ la Redakcio de „Goniec” dua eble ankoraŭ plimulte nombra kaj krianta. La tutan tagon oni tie krias, parolas, kantas kaj malpacas fervore.
Morto al ili! Vivu!
Kaj tiel sinsekve.
| · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · |
Furio trapenetras la partiojn, ilaj staboj mortigas sin reciproke per langoj kaj la popolo sur la stratoj mortas de kugloj kaj bajonetoj.
Morto vagas en la urbo kaj frapas kun terura senpenseco.
Du eksterordinaraj sciigoj. Trepov estas forigita kaj Polujo ricevos aŭtonomion! Aŭ: unu fakto kaj unu promeso!
Kaj dume oni mortigas ĉiam pli, ĉiam pli dense falas pafoj, ĉiam plimultaj funebraj kondukoj iras al tombejoj.
| · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · |
