—El kie aperis tiu ulo? mi demandis kun kruda tono, konfrontante Alicion, tuj kiam ni restis solaj.
—Li alvenis rajdante laŭ tiu bordo, kaj la infanino Griselda lin pasigis per la boato.
—Ĉu vi lin konis?
—Ne…
—Ĉu vi ŝajnas al vi interesa?
—Ne.
—Ĉu vi intencas akcepti la parfumon?
—Ne.
—Tre bone! Tre bone!
Kaj mi prenis la flakonon el la poŝo de ŝia antaŭtuko kaj ĝin furioze frakasis en la korton, preskaŭ antaŭ la piedoj de la infanino Griselda, kiu revenis.
—Viro, vi estas freneza, vi estas freneza!
Alicia, inter humiliĝinta kaj surprizita, malfermis la maŝinon kaj komencis kudri. Estis momentoj, kiam oni nur aŭdis la bruadon de la pedaloj kaj la babiladon de la papago sur sia paliso.
Infanino Griselda, komprenante, ke ŝi ne devus forlasi nin, diris, ridetante kaj ruza:
—Tiuj kapricoj de tiu ĉi Barrera ja amuzas min. Foje li forlasis***[1] la ideon akiri smeraldojn kaj nun li metas siajn okulojn en miajn oroĉenojn. Li forprenus ilin de miaj oreloj!
—Ne estu, ke li prenu ilin kun sia kapo, mi respondis, plialtigante la satiron per efika ridego.
Kaj mi foriris al la bovkortoj, sen aŭdi la alarmitajn pardonpetojn:
—Vi faras bone, ke li ne kontraŭparolas min, ĉar mi vin venkus!
Supren leviĝante sur la barilo, mi faciligis mian malbonhumoron sub la sunradio, kiam mi ekvidis en la foraĵo, supre la moriĉaroj[2], polvonubon, ondantan kaj malrapidan. Post momento, de la kontraŭa flanko, mi ekvidis la silueton de rajdanto, kiu, senpacienca, transsaltis la pajlajn ondojn de la ebenaĵo, svinganta la ŝnuron kaj movante rapide. Granda amaso vibrigis la pampon, kaj aliaj kovbojoj transiris la benkon, antaŭ ol la ĉevalaro aperis en mia vido, el kies grupo kelkfoje junaj ĉevalinoj disfuĝis, frenezaj de juneco, kaj disrompiĝantaj en ludemaj saltoj kurviĝanjaj la dorsoj***. Mi jam klare aŭdis la kriojn de la rajdantoj, ordonante malfermi la kortotrabon; kaj mi apenaŭ havis tempon obei ilin, kiam la ĉevalaro ĵetis sin en la korton, nervema, brava, kaj spirega.
Franco, don Rafael kaj la mulato Correa malseliĝis de siaj senspiregantaj rajdantoj, kiuj, ŝvitantaj ŝaŭmon, frotis kontraŭ la bariloj la tremegantajn kapojn.
