-Ventokapa, ventokapa, kiel ci ŝanĝiĝis!
-Saluton, knabino Griselda, kio estas tiu "ci"?
-Ĉu vi estas prizorgema pri la afero? Por ormoneroj, Viĉado. portu min. Mi volas iri kun vi!
Ŝi provis min ĉirkaŭbraki, sed mi forpuŝis ŝin per la kubuto. Ŝi hezitis surprizite:
Mi ja scias, mi ja scias! Vi timegas mian edzon!
-Mi malŝatas vin!
-Maldankema! Knabino Alicia nenion scias. Nur ŝi donis al mi la taskon ne kredi al vi.
-Kion vi diras? Kion vi diras?
-Ke la ebenaĵulo estas sincera; ke al montarano, oni ne donu eĉ la manon.
Pala pro la kolero, mi eniris la salonon.
-Alicia, mi ne ŝatas vian kunestadon kun la knabino Griselda! Ŝi povas infektigi vin per sia vulgareco! Ne konvenas ke vi daŭre dormu en ŝia ĉambro!
-Ĉu vi volas, ke mi lasu vin sola? Ĉu vi ne respektos eĉ la dommaston
-Skandalema! Ĉu jam revenas viaj ridindaj ĵaluzoj?
Mi forlasis ŝin ploranta kaj iris al la domaĉo. Maljuna Tiana kudris pecojn sur la ĉemizo de la mulato, kiu, duone nuda, atendis la laboron kuŝanta sur ledaĵo.
-Blankulo, vi refreŝiĝu en tiu hamako. La varmo estas birdmortiga!
Vane mi provis reekdormi. Ĝenis min la kuklado de kokino, kiu gratis en la subtegmento, dum ŝiaj kunilinoj, kun malfermitaj bekoj, anheladis en la ombro, indiferentaj al la galantaĵoj de koko, kiu alvenis por amindumi ilin. -Tiuj ĉi damnaj kokinoj ne lasas min eĉ dormi!
-Mulatino, mi diris: Kiu estas via denenlando
-Tiu ĉi, kie mi estas.
-Ĉu vi naskiĝis en Kolombio?
-Mi estas nur ebenaĵana, el la proksimaĵoj de Manareo[1]. Oni diras, ke mi estas krevana[2], sed mi ne estas el Oravo; ke paŭtana, sed mi ne estas el Pauto[3]. Mi estas el ĉi tiuj ebenaĵoj! Kial mi bezonus alian hejmlandon, se ili estas tiel belaj kaj vastaj? Kie estas via Dio? Tie, kie leviĝas la suno!
-Kaj kiu estas via patro?, mi demandis de Antonio.
-Mia patrino scias.
Filo, kio gravas estas, ke vi naskiĝis!
Retenante la ridon, mi demandis:
-Mulato, ĉu vi iras al Viĉado?
-Mi estis kaptita kelkajn tagojn, sed eksciis tion la ulo, kaj oni min liberigis[4]. Kaj kiel oni diras, tie estas nur arbaroj kaj pli arbaroj, kie oni ne povas rajdi sur ĉevalo, do kial tio? Tio, kion mi spertas, estas same kiel la brutoj: mi deziras nur la herbejojn kaj la liberecon.
-La arbaroj apartenas al la indianoj, aldonis la maljunulino.
