ebono. Ŝia kruela vicpatrino ĉiutage staras antaŭ spegulo, kaj demandas, kiu en la regno estas la plej bela. Kiam Neĝblankulino plenkreskas kaj fariĝas pli bela ol la vicpatrino, tiu tuj decidas mortigi ŝin.
Tre bela estas ankaŭ la princino en La bela dormantino en la arbaro. Kiam ŝi naskiĝas, 12 feinoj venas al ŝia bapto kaj ĉiu donacas al ŝi unu virton. Tiuj donacoj estas tre signifaj: la unua donacas al ŝi belecon, la dua gracion, la tria afablecon ... Tiuj ecoj ne multe helpas ŝin kiam ŝi renkontas la malican feinon, kiu endormigas ŝin por cent jaroj. (Kiam mi rakontas la fabelon, mi kutime ŝanĝas la duan donacon al “inteligento”!)
Fakte, tiuj du fabeloj Neĝblankulino kaj La bela dormantino finiĝas en rimarkinde simila maniero. La kruela vicpatrino sukcesas venenigi Neĝblankulinon, kaj pro ŝia beleco, la sep nanoj metas ŝin en vitran ĉerkon, por ke ŝi restu ĉiam videbla. Tie princo vidas ŝin kaj enamiĝas al ŝi. Kiam liaj servistoj ekmovas la ĉerkon por forporti ĝin, la peco de
