Al siaj kapkusenoj: ŝi bezonas La pastron, pli ol kuraciston. Dio Pardonu ĉiujn nin! Pri ŝi atentu; De ŝi formovu ĉiujn difektilojn, Kaj ŝin prizorgu. Tiel, bonan nokton: Ŝi min mirigis, kaj vidadon mian Konfuzis. Miajn pensojn mi retenas.
SINJORINO.
Doktoro, bonan nokton.
Ili foriras.
</poem>
|}
Sceno II
SCENO DUA
Kamparo apud Dunsinano.
Trumpetado antaŭ standardoj. Venas MENTETO, KATNESO, ANGUSO, LENOKSO, kaj SOLDATOJ.
|
<poem>MENTETO. L' armeo angla nun alproksimiĝas, Je la komando de l' reĝid' Malkomo, Sivardo lia onklo, kaj Makdufo: Flamigas ilin venĝa sangavido, Ĉar la insultoj, kaj suferoj gravaj De ili subtenitaj eĉ monaĥon Al la alarmo sanga, senkompata, De la milito pikus. ANGUSO. Jes, ni ilin Renkontos apud la arbar' Birnama, De kie ili venas. KATNESO. Kiu scias, Ĉu Donalben' kun sia frato venos? |
