Per la malvarma ventumado sia. La reĝo mem kun granda soldataro, Helpate de senhonta perfidulo, Graf' de Kordor', komencis la batalon, Ĝis, kvazaŭ sub la ŝildo de Belono, Makbeto kontraŭstaris lian forton, Kaj, en armaĵ' de l' kapo ĝis piedoj, Al glav' de l' ribelanto sian glavon Kuraĝe prezentante, fine restis Venkinto.
DUNKANO.
Senmezure mi gratulas.
ROSSO.
Nun Sveno, reĝo de la Norvegujo, Proponas la ĉesigon de l' batalo, Por enterigi siajn mortigitojn; Sed ni konsentis nur kondiĉe, ke Li el la reĝa kest' dek mil dolarojn Elspezu, por profito de la ŝtato.
DUNKANO.
Neniam plu la grafo de Kordoro Malbonon faros kontraŭ nia lando; Proklamu, ke li tuj ekzekutadon Suferos, kaj Makbeto anstataŭos Lin pri titolo kaj pri havo liaj.
ROSSO.
Ordonoj viaj baldaŭ plenumiĝos.
DUNKANO.
Makbet' rekompencinda nun posedos De li perditajn juste la honorojn.
Ĉiuj foriras.
</poem>
|}
