Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
ke mi ĉesos ŝin estimi. Plej kara kreaĵo! Kian sensencaĵon ŝi babilas. Mi trankviligas ŝin, kiel mi povas, kaj ni komencas paroli prudente.
Ni interkonsentiĝas, ke, se gesinjoroj Suslovski ŝajnigos, ke pri la depeŝo ili sciiĝis pli malfrue, mi ne komprenigos ilin, ke mi scias, kiel okazis la afero — poste mi adiaŭas Kazjon, promesinte al ŝi, ke mi venos vespere.
Mi devas kuri al la kancelario de la Societo por akcelado de belartoj; per ĝi mi povos plej facile interkompreniĝi kun la sekretariejo de la Salono.
