Vespere mi estas ĉe Suslovski’j.
Ni lokis nin ambaŭ kun Kazja en la saloneto, en la niĉo, kie staras kanapeto.
Sinjorino Suslovska sidas apud tablo, lumigata per lampo, kaj kudras ion por la dotprovizo de Kazja, sinjoro Suslovski legas grave, apud la sama tablo, numeron de la „Fluganto“.
Mi fartas iomete nebone — mi deziras distri tiun-ĉi malbonan humoron, alŝoviĝante tre proksime al Kazja.
En la saloneto regas silento; interrompas ĝin nur la flustro de Kazja, kiun mi provas ĉirkaŭpreni, kaj kiu respondas:
— Vladjo, paĉjo ekvidos.
Subite la „paĉjo“ ekparolas, komencante legi: „La pentraĵon de la konata artisto Svjatecki, s. t. „La lasta renkonto“ aĉetis hodiaŭ doktoro Bjalkovski por 1500 rubloj.“
— Jes, mi diras, Svjatecki vendis ĝin hodiaŭ matene.
