Paĝo:Tennyson - Gvinevero, kaj aliaj poemoj, 1906, Bicknell.pdf/19

17

 

Unuigintaj per la manoj estis
Cirkau la brileganta lampo saltis
En la salono, kaj festeno tia
Okazis, kiel ja neniu sonĝis ;
Car ĉiu Kavaliro la manéajojn,
Ké kiujn ajn dezirts li, ricevis
Per manoj nevideblaj ; kaj, malsupre,
Estajoj grasaj en la kelo gaj
La kranojn portis, | uur la barel
Sidigis, dum Ja vino forfluadis,
Car homoj kaj spiritoj Ciuj gojis
Antati lalveno de I'INe¢ pekonta”,
Respondis tom al la NReoin ia
"Ĉu estis ii ojaj? Tre neindaj .
Profetoj estis homo) kaj spir
Ne povis it antaiividt tion
Nun okazantan en la regoland
Eĉ via patro per 1 \daj signoj
Tiam la babilema novicino
“Jes, unu povis | kantist
Rakontis mia patro, ke tre ofte
Li kantis ian noblan batalkanton,
Eĉ apud la Ssiparo malamika
Inter la ondo i la landkri
Ankaŭ misterajn kantojn pri la vivo
Kaj pri la morto li tre ofte kantis
Sur la nebulaj suproj de la montoj.
Spiritoj apud hi sin klinis, kies
Harar’ rosplena estis radianta