Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/177

50portas Tracuja, lin kasko ruĝfaska kaj ora protektas.
«Kiu unua kunvenos min al malamikoj?» li diris.
«Jen!». Tuj li lancon balancas kaj forte ĵetegas aeren,
kiel averto milita, kuraĝe tra kampo kurante.
Ĉiuj kriegas kunuloj, lin ili kun gestoj timindaj
55sekvas: ĉar ilin mirigas la malkuraĝemo Trojana.
Kiel do, viroj ne irus en kampon, ne glavon prezentus,
sed nur tendaron protektus: kaj Turno kolere direktas
ĉirkaŭ murego ĉevalon, kaj serĉas ĉu estas eniro.
Kiel do lupo rabema, ĉe pordo de plena ŝafejo,
60venton kaj pluvon toleras, tremante de varma deziro,
meze de nokto, dum junaj ŝafidoj sub ventroj patrinaj
kuŝas, senriske blekante; sed besto kruela kolere
flaras akiron neeblan; de longe malsato ne sata
ĝin turmentegas, kaj gorĝo sekega je sango soifas.
65Tiel en koro de Turno, vidanta tendaron kaj muron,
flamas kolero; ĝis ostoj malmolaj eniĝas doloro.
Kiun eniron ektrovi? per kiu rimedo forpeli
el rifuĝejo Trojanojn, kaj ilin irigi en kampojn?
Flanke de tiu tendaro sin kaŝis ŝiparo Trojana.
70Ĝin protektitan de muro tendara kaj ondoj riveraj
li tuj okupas, de bravaj kunuloj ekpetas bruligojn;
li mem triumfe de pino flamanta alportas branĉaĵojn:
viroj klopodas, ĉar ilin instigas ĉeesto de Turno;
ĉiuj junuloj sin armas per nigraj brulaĵoj flamantaj;
75ili senigas fajrujojn: malklaran eklumon disverŝas
torĉoj fumigaj, kaj nubon ruĝhelan direktas al astroj.
Kiu diaĵo, ho Muzo, de tiu kruela brulado
savis Trojanojn, kaj tiom da fajroj forigis el ŝipoj ?
Diru: ĉar kredon antikvan tra jaroj la Famo konservis.
80Kiam Eneo, ĉe Ido Friguja konstruis ŝiparon,
kaj ĝin preparis por ondojn transiri de maro senfina,
oni rakontas ke tiam Cibelo, Patrino de dioj,
diris al granda Jupitro: «Ho filo, plenumu deziron,
kiun karega patrino ekpetas de estro Olimpa.
85Pinan arbaron mi havas, amatan de jaroj multegaj;
supre de monto ĝi kreskas, kaj en ĝi fariĝas piaĵoj:
nigraj abioj kaj kverkoj densegaj ĝin ĉiam ombrigas.